De laatste oud-strijder van Koekelare uit de eerste wereldoorlog - Theofiel Doom - is nog goed te been en heeft een goed geheugen. Hij verblijft nu in het Meunyckenhof op kamer, samen met zijn oud-werkmakker Theophile Scharlaeken. In augustus 1914 trok hij - samen met zijn vader - naar Frankrijk om er te werken in de bietenoogst. Het oorlogsgeweld brak uit en Theofiel werd "gepakt" en moest het soldatenpakje aantrekken. Hij moest meteen aan de slag bij het bouwen van de Dodengang in Diksmuide. Daar leerde hij het front in volle realiteit kennen; de granaten vlogen hem om de oren. Later werd hij ingedeeld in de sector St.-Joris in Merkem. Op het einde van de oorlog werd hij in Oudenburg aangesteld als medeverantwoordelijke voor de zorg van de Belgische soldaten die niet naar het front wensten te gaan. Hij zwaaide af in 1919. Hij verwierf 13 medailles. Momenteel woont hij de 11-novemberherdenking niet meer bij wegens gezondheidsredenen.