Dirk Vanhegen maakte een studie over de gebruiken in Koekelare bij geboorte, huwelijk en begrafenis tussen de twee wereldoorlogen (1919-1939). Hieruit blijkt dat heel wat bijgelovige praktijken verdwenen zijn, de sociale verschillen tussen de standen sterk verminderd  en een aantal gebruiken geëvolueerd zijn. De ouders hadden heel wat in de pap te brokken bij de partnerkeuze. De "ondertrouw" of "het naar de pastoor gaan" gebeurde drie weken voor het huwelijk. Gedurende de vasten en op vrijdag trouwde niemand. Men trouwde in het zwart. Hoe hoger de sociale stand, hoe duurder de kerkelijke plechtigheid. De kinderen werden altijd thuis "gekocht". Bevallen in een kraamkliniek was toen erg zeldzaam. De dode persoon werd thuis opgebaard. Men sloot de vensterluiken en er werd een kruis buiten gehangen. Een stenen zerk was een voorrecht voor de begoede klasse.