Een muskusrat kweekt erg goed. Voeg daarbij een warme winter 1988, een vroege lente dit jaar en een manke coördinatie bij het Ministerie van Landbouw en de muskusrat geniet van een heerlijk leventje: stuk gevreten dijken, ingezakte grachtkanten, gebrekkige afwatering, afgeknaagde bieten.....

Een muskusrat is eigenlijk een mooi, gezond en erg zindelijk dier. Slim en dom terzelfdertijd. Hij is erg kieskeurig: bieten, maïskolven en mals gras genieten hun voorkeur op het menu en dat is heel wat anders dan de riool- en waterrat. Bepaalde restaurants hebben de muskusrat trouwens tot "waterkonijn" gepromoveerd en van het vlees van de muskusrat bovendien een delicatesse gemaakt.

Onder impuls van het provinciebestuur gingen vele gemeenten op zoek naar hun eigen rattenvanger. Koekelare tipte op Walter Reniers uit de Bisschophoekstraat. Een goeie keus trouwens, want in 60 uur tijd gaf Walter 180 keer de fatale tik-op-de-kop en de muskusrat gaf geen kik meer. Letterlijk.

We laten Walter Reniers zelf aan het woord over het vangen van zijn "lievelingsbeestjes".