Overal in het Vlaamse land ontstonden eind 19de eeuw herdenkingen van de Sporenslag in 1302, gekaderd in de opkomende Vlaamse Beweging. Na de Eerste Wereldoorlog kwam de Vlaamse beweging in een stroomversnelling en nam de Guldensporenvieringen een radicaal Vlaamse toon aan. Tevens vormden in het begin de christelijke symboliek en rituelen de ruggengraat in de nationalistische herdenking van 1302. De enthousiaste Guldensporenfeesten van de jaren vijftig luidden de heropleving van de Vlaamse Beweging na de Tweede Wereldoorlog in. Sinds 1976 is 1302 de Nationale Vlaamse feestdag geworden. Onder de historici bestaat er een meningsverschil over de betekenis van de Gulden Sporenslag. Volgens vooral oudere historici had de Gulden Sporenslag vooral een Vlaamsgezinde betekenis. Voor jongere historici had de slag vooral een sociaal economische betekenis. Wellicht bezitten beide opinies een deel van de waarheid. Zo begon de herdenking van het Guldensporenfeest in 1922 in Koekelare met een eucharistieviering voor de gesneuvelde Koekelaarse soldaten en burgers. In de vroege avond een optocht met muziek door de straten van het dorp waarna in de kerk een plechtig lof met gelegenheidssermoen plaatshad.
De avond werd met muze, zang-, turnfeest ingezet en afgesloten met een denderend vuurwerk. Bemerk dat de bewoners dringend uitgenodigd waren om een vlag aan hun huis uit te hangen.