De geschiedenis van het Koninklijk Gild Sint-Sebastiaen is goed gekend. Deze gaat terug tot 1384 en loopt quasi onafgebroken door tot vandaag. Moeilijker is te achterhalen wanneer precies de booggilde Willem Tell is ontstaan. Uit de archieven weten we dat beide gilden tot aan de Franse revolutie naast elkaar hun oefenterreinen hadden aan het 'Gildhof', gelegen aan de huidige Beerstraat. Gedurende de Napoleontische tijd werd de Sint-Sebastiaensgilde opnieuw opgestart op de Paardenmarkt, recht tegenover het Sint-Jozefscollege langs de Bruggestraat. Pas in 1851 duikt de schuttersgilde Willem Tell of Guillaum Tell op met een oefenterrein in 'Het Engels Hof' langs de Oostendestraat. De staande wip op de Paardenmarkt was door een storm vernield en de Sint-Sebastiaensgilde vraagt om, in afwachting van de oprichting van een nieuwe wip, het terrein aan 'Het Engels Hof' ook als oefenterrein te mogen gebruiken. Of de gilde Willem Tell een handbooggilde of een kruisbooggilde was, is nog steeds niet duidelijk. Gedurende het Interbellum lijkt de Willem Tell schuttersvereniging te zijn opgegaan in de Sint-Bastiaansgilde, meer bepaald als schuttersafdeling op liggende wip. Hun oefenlokalen waren gevestigd in de herberg De Zwaan, op de hoek van de Zwanestraat en de Markt. Op liggende wip werd enkel geschoten gedurende de wintermaanden, wanneer buitenschietingen op staande wip niet mogelijk/wenselijk waren. In de jaren 80 van vorige eeuw scheurde de Willem Tell afdeling zich af en werd opnieuw een onafhankelijke schuttersvereniging in de stad.

Bij de Handbooggilde Willem Tell wordt jaarlijks een sireschieting georganiseerd. Voor het seizoen 1977-1978 schoot Robert Vanryckeghemtot sire. Jozef Devaere werd baljuw. Op de eerste foto zien we de glunderende sire en baljuw. Verder de overhandiging van de koningsvogel aan de nieuwe sire door hoofdman Edmond Bekaert. De boetebus krijgt baljuw Jozef Devaere uit handen van griffier Guido Verleye. Traditioneel wordt na deze schieting een groepsfoto van de aanwezige schutters genomen.