Het Koninklijk Handbooggild Sint-Sebastiaan gaat er prat op de oudste vereniging van de stad Torhout te zijn. De stichtingsoorkonde en geloofsbrief werd door graaf van Vlaanderen Filips de Stoute op 10 juli 1384 verleend. Enkel weerbare en gegoede mannen - door de stad aangeduid - maakten deel uit van het gild. Naast ontspanning bestond hun opdracht erin de stadspoorten te bewaken en politioneel op te treden bij ongeregeldheden. Het bekwamen in het hanteren van boog en pijl gebeurde op de eigen terreinen, genaamd het Gildhof, gelegen aan de huidige Beerstraat. Op de feestdag van hun patroonheilige volgde wat vertier met een processie naar de kerk, een gildemis, de papegaai -of koningsschieting en een afsluitend banket. Enkel bij deze gelegenheid werd op een aldaar opgestelde staande wip naar de op de top bevestigde zogenaamde papegaaivogel geschoten. Gedurende de Franse Revolutie, meer bepaald in 1796, werd het gild afgeschaft en de gildegoederen als nationaal goed verkocht. Na 1809, gedurende de Napoleontische tijd, herrees de handbooggilde als zuivere recreatieve vereniging. Sindsdien wordt nog enkel op staande wip geschoten.

Jaarlijks wordt door het Koninklijk Gild Sint-Sebastiaan een Gaeyfeeste georganiseerd. Gedurende deze festiviteit worden traditioneel, naast de nieuwe sire, baljuw en kampioen ook andere 'verdienstelijke' schutters gevierd. Op de Gaeyfeeste van 15 juli 1973 werden twee zilveren schutters van eremerken voorzien : deken Georges Vanacker en zorge André Playsier. De eerste foto toont de groep aanwezige schutters op dit feest met o.a. centraal de sire 1973André Tytgat (met sireketting). De volgende tonen achtereenvolgens het eremerken van zorge André Playsier en deken Georges Vanacker door hoofdman Edmond Bekaert.