Het Koninklijk Handbooggild Sint-Sebastiaan gaat er prat op de oudste vereniging van de stad Torhout te zijn. De stichtingsoorkonde en geloofsbrief werd door graaf van Vlaanderen Filips de Stoute op 10 juli 1384 verleend. Enkel weerbare en gegoede mannen - door de stad aangeduid - maakten deel uit van het gild. Naast ontspanning bestond hun opdracht erin de stadspoorten te bewaken en politioneel op te treden bij ongeregeldheden. Het bekwamen in het hanteren van boog en pijl gebeurde op de eigen terreinen, genaamd het Gildhof, gelegen aan de huidige Beerstraat. Op de feestdag van hun patroonheilige volgde wat vertier met een processie naar de kerk, een gildemis, de papegaai -of koningsschieting en een afsluitend banket. Enkel bij deze gelegenheid werd op een aldaar opgestelde staande wip naar de op de top bevestigde zogenaamde papegaaivogel geschoten. Gedurende de Franse Revolutie, meer bepaald in 1796, werd het gild afgeschaft en de gildegoederen als nationaal goed verkocht. Na 1809, gedurende de Napoleontische tijd, herrees de handbooggilde als zuivere recreatieve vereniging. Van dan af en tot op vandaag wordt er enkel nog op staande wip geschoten.

Deze foto uit 1939, genomen op het schuttersterrein op de Paardenmarkt, toont de delegatie van de Sint-Sebastiaansgilde Sint-Pieters Brugge die in 1939 de wisselbeker van de interclub schietingen officieel en definitief komen overhandigen aan het Torhoutse collega's. Zoals het reglement het voorschreef werd deze wisselbeker definitief toegewezen aan de gilde die minstens twee op de drie manches binnen een periode van drie jaar had gewonnen tijdens hun interclub schietingen. De Torhoutse Sint-Sebastiaansgilde schoot zich drie opeenvolgende jaren als overwinnaar, dit in 1937, 1938 en 1939.