Een opgraversploeg van de plaatselijke archeologisch kring 'De Spaenhiers' zocht reeds drie opeenvolgende zomers naar bewoningsrestanten op het Oosthof.

Uit de vondsten blijkt dat de oudste bewoning van het Oosthof dateert van de 9e-12e eeuw en in de 13e-14e eeuw was het een laat-middeleeuwse hoeve met walgracht. Binnen de ovale vorm van het Oosthof is een dichtgeslibde gracht, rond de overblijfselen van een heuvel, merkbaar. Deze heuvel is fel gehavend door de vestiging van twee bunkers en de graafwerken van enkele loopgrachten tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Spaenhiers vonden eveneens sporen van de 15e eeuwse verbouwingen: scherven, aardewerk, bronzen speldjes, ijzeren nagels en rode keramiek, afkomstig van allerhande kook-, braad- en voorraadpotten. Een olie- of wijnkruikje is de enige vondst die de opgraversploeg in zijn geheel opgroef. Het is steengoed uit Raeren en dateert van de 15e eeuw.