Op de nationale feestdag van 1965 kreeg Markske van de bakker een grote bloemenkrans in zijn handen gestopt. Die krans moest op het monument van de oorlogsslachtoffers gelegd worden. Maar die grote mensen bleven maar praten en praten... En toen de fanfare dat liedje speelde van 'Dien ezel die niet kon sch... omdat zijn gatje toegeplakt was met kolletoe' toen gebeurde er die nationale ramp met de bloem, ploem, ploem....