Het verhaal bij dit beeld bewijst nog maar eens dat het Flandrien-bloed bij veel Vlamingen in de genen zit. Onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog werd met veel succes jaarlijks een parochianenkoers ingericht. Hieraan kon iedereen deelnemen, ook zonder licentie. Maurice Decaesstecker (stukadoor van beroep) was wielerliefhebber in hart en nieren, maar was door omstandigheden (werk, gezin, oorlog) niet aan competitiesport toe gekomen. Voor de parochianenkoers trainde hij gedreven, vaak samen met Silvère Maes. Hij fietste 's morgens naar zijn werk in Oostende en kwam 's avonds via Brugge terug huiswaarts.
Voor deze bewuste parochianenkoers leende hij een fiets van zijn oom. De koers startte aan café De Veldstraat (ter hoogte van kleuterschool De Toekomst), via het bos en de Provinciebaan werd de Zuidstraat ingereden om aan te komen nabij café Spanje. In de voorlaatste ronde waren ze met een zestal voorop maar ter hoogte van het bos reed Maurice (Pette) lek. Maurice was een beer van een vent en gaf niet vlug op. Van Hector Vandepoele (schoonvader van Désiré Robbelein) kreeg hij een damesfiets om verder te rijden. Tijdens de laatste ronde werd zijn fiets hersteld en slaagde hij er in om de vluchters terug te pakken en voorbij te steken.

De uitkijkpost die vanop de molen Depreitere de Zuidstraat afspeurde riep naar de reikhalzende supporters beneden: Pette is alene weg. Op de foto zien we hoe zijn werkmakkers Maurice op de schouders tillen.

We herkennen: 1. André Dewulf, 2. Gilbert Viaene, 3. Maurice Decaesstecker, 4. August Dewilde, 5. Albert Lagacie, 6. Mariette Elslander, 7. Gilbert Jongbloet, 8. x x (inwoner van De Mokker), 9. Joris Logier, 10. André Proot, 11. Esther Dumolin, 12 Yolande Catrysse en 13 Prosper Senaeve.