Het zal dit jaar juist 100 jaar geleden zijn dat de eerste suisse in de parochiekerk van Sint-Martinus te Koekelare zijn intrede deed.

Van de 5 suisses's sedert 11/12/1856 heeft Aloïs Hindryckx deze functie het langst uitgeoefend, reeds meer dan 37 jaar. Ook zijn vader vervulde deze taak van 1880 tot 1894.

Aloïs heeft steeds een flink voorkomen gehad en zijn schone Pruisische snor zette zijn gelaat wat meer gestrengheid bij.

Hij kent, door jarenlange ervaring, al de lagen van de parochianen. Hij weet dat de kinderen hem met ontzag door de kerkbeuken zien stappen en eerder uit kinderlijk gezag dan uit spot over "pieke de swies" spreken. Het meeste lof verdienen de vrouwen, ze zijn steeds stipt op tijd en laten zich minder afleiden, maar hij moet wel op zijn tellen letten wanneer de vrouwen in massa ter offerande gaan. Onder de mannen zitten de meeste telaatkomers, en hier en daar wel iemand die vergeet dat hij in Gods Huis is. Duivenliefhebbers kunnen in de zomermaanden zo onrustig zijn tijdens de vroegmis op zondag. Dan is het vaak nodig om een keer extra door de gangen te wandelen en hun aandacht op vestigen op wat op zijn stola geborduurd staat: "Eerbied in 't Huis Gods".

Mgr. De Smedt heeft de grote verdienste van de kerksuisse op een bijzondere wijze in het licht gesteld, door aan Aloïs Hindryckx , ter gelegenheid van zijn gouden bruiloftsfeest, de kerkelijke onderscheiding "Het Gulden Kruis van St. Donatiaan" te verlenen, dat door Pastoor De Meester werd opgespeld en waar hij zichtbaar ontroerd en gelukkig mee was.