Dokter en dichter Karel de Gheldere (1839-1913) behoorde samen met Hugo Verriest en Eugeen Van Oye tot de drie meest geroemde Gezellekinderen'.

Als fervent liefhebber van rozen publiceerde Karel de Gheldere in 1893 een hele dichtbundel 'Rozeliederen', opgedragen aan zijn echtgenote Maria-Louisa Snick. De 4 laatste verzen staan gebeiteld op zijn grafsteen:

Och! Plant een treurroos op mijn graf!

Gij zoudt haar ieder jaar zien bloeien:

dan bleve uw liefde mij getrouw,

Zoo lang de Rooslaar leven zou!

Dit testament werd altijd in ere gehouden zolang het graf op het oude kerkhof naast de Sint-Martinuskerk stond. Toen het kerkhof naar de Warande verhuisde verdween ook de rozelaar. Nu nam de heemkundige kring 'Coclariensia' het initiatief om een 'herboren' treurroos op zijn graf te planten.

Na het planten van de treurroos trok de heemkundige kring naar bakkerij Dewulf om de nieuwste creatie van de bakker te degusteren: de "Rooslaartaart". De Rooslaar is een zoete taart met biscuit en een koek op basis van amandelnoten. In de roze crèmevulling is rozenlikeur verwerkt, het geheel wordt met een chocoladen laagje en een felrode marsepeinen roos afgewerkt.

https://www.souvenhiers.be/Media/Detail/10145 https://www.souvenhiers.be/Media/Detail/1108 https://www.souvenhiers.be/Media/Detail/10938