Pater Haghebaert werd geboren in Noordschote op 18/04/1849. Priester gewijd in Brugge op 19 december 1874. Hij studeerde daarna theologie aan de KUL. Terug in het bisdom Brugge werd hij in 1876 onderpastoor van Zonnebeke. In 1880 werd hij onderpastoor in Koekelare. Toen hij in 1888 38 jaar was, trad hij in bij de dominicanen. Hij voltooide zijn noviciaat in het klooster van La Sarte in Hoei als pater Bernardus Maria en verhuisde naar het Predikherenklooster in Leuven. Op 11 mei 1892 legde hij zijn eeuwige geloften af en werd op 9 juni 1892 benoemd als lector aan het Studium Generale van de dominicanen in Leuven. Hij doceerde er schriftuur, exegese, moraaltheologie en kerkelijk recht. Naast zijn lesopdracht was hij bestuurder van de Derde Orde van Sint-Dominicus en van het Genootschap van Arme Vrouwen (Leuven). Haghebaert volgde van nabij de oprichting en de werking van het Sint-Thomasgenootschap van de dominicanen (1897-1905). Ten gevolge van een korte ziekte overleed hij op 2 april 1905 en werd begraven op het kerkhof van de Abdij van Park in Leuven.

Als West-Vlaams taalparticularist behoorde hij tot de kringen rond Guido Gezelle, Leonard Lodewijk De Bo, Hugo Verriest, Adolf Duclos en Karel de Gheldere. Van 1876 tot 1889 werkte hij actief mee als vertaler en schrijver voor het West-Vlaams weekblad Rond den Heerd.

Publicaties :

• Aptonga : Geschiedenis uit de tijden van den Heiligen Cypriaan, Roeselare, 1879.
• Den verdoolden herder, Roeselare, 1880.
• Van den Blinden prinse, Brugge, 1884.
• Zielverheffingen over de mysteriën van den H. Roozenkrans , Gent 1889.
• Het oud Testament: vertaling van de 13 kleine profeten, Brugge, 1896.
• Het oud Testament: vertaling van het boek Job, Brugge, 1897.
• Het Goddelijk Spel, Leuven, 1901.