Wellicht is dit het oudste en enige vooroorlogse beeld van de vereniging.
Alles begon op de speelplaats van de katholieke jongensschool, de jonge meester Jozef Bulcke leerde er een 40 à 45 kinderen turnen in hun vrije tijd. Zijn inzet werd door onderpastoor Henri De Boodt ernstig genomen, die zocht beschermheren voor een bestuur: burgemeester Henri Proot,
gemeentesecretaris Aloïs Peper en veearts Joseph Montaigne. De Sint- Joristurngilde was gesticht en op de eerste bestuursvergadering, begin 1912, wist Peper te vertellen dat er in mei een internationale turnparade zou doorgaan te Oostende op het "paardenplein" (de Wellingtonrenbaan). Er werd beslist om hier aan deel te nemen, onderpastoor De Boodt schoot in actie en veertien dagen voor de manifestatie in Oostende stak iedereen in een nieuw uniform. Hiervoor werd 2500fr schuld gemaakt.
In het verslag wordt het uniform als volgt beschreven: witte kousen, witte korte broek, een gele gordel om de lenden en een truitje met het Koekelaarse wapenschild, een blauwe kepie met gouden sierband. Merkwaardig is dat hier geen sprake is van de donkere capes met de opvallende gouden knopen die alle turners dragen. Op de na-oorlogse foto's van de gilde worden die capes enkel door de leiding gedragen.
Op 13 mei 1913 reden 18 keurturners en een aantal "clairons" en trommelaars in hun splinternieuwe uitdossing met de grote bierwagen van Maurice Christiaen, getrokken door de paarden van Henri Proot naar Oostende. Het bestuur volgde in Christiaens' luxekoets met handelaar Alphonse Verschingel aan de leidsels. Koekelare behaalde de 5e plaats, toen ze met de wagen huiswaarts keerden stonden reeds vele ouders en vrienden de turners met bloemen op te wachten. Later op de avond kwam de voiture (met het bestuur) aan want zij hadden zich laten dopen met wijwater uit de Geneverpulle. Amper twee maand na deze heugelijke dag werd de groep op 11 juli vereeuwigd op de speelplaats. De basis voor de latere Sint-Jorisfanfare was gelegd.