Er werd een akkoord afgesloten tussen de gemeente Koekelare en de R.V.A., waarbij de gemeente instond voor een lokaal en de elektrische uitrusting om over te gaan tot een beroepsopleiding voor lasser en de opleiding startte op 01/06/1963. Iedere cursus omvatte 3 maanden les en alle geschoolden vonden werk in een metaalbedrijf in de streek. De geschoolde arbeiders verdienden een hoger loon, wat een gunstige weerslag heeft in alle takken van handel en nijverheid.

Totaal onverwacht kwam het bericht dat het herscholingscentrum zou afgeschaft worden op 15/03/1966 om redenen welke toen voor niemand duidelijk waren. Enkele weken later werd al het industriemateriaal en meubilair opgeladen en naar Brussel afgevoerd. De Minister van Tewerkstelling en Arbeid verklaart in zijn antwoord op de parlementaire vraag van volksvertegenwoordiger-burgemeester Etienne Lootens dat de sluiting zich opdrong omdat er veel werkloosheid werd vastgesteld in het beroep van lassers in de streek.

Op 02/06/1966 kwam volksvertegenwoordiger Etienne Lootens andermaal tussen, nu op de tribune van de Kamer van Volksvertegenwoordigers, om de minister te laten weten dat een grondige ommekeer zich voordeed in de oorzaken welke aanleiding waren tot de sluiting van bedoelde lasschool. Brieven van industriëlen werden aan de heer minister afgegeven: firma R. Claeys uit Zedelgem, firma Lithobeton uit Snaaskerke en de werkhuizen Alcon uit Koekelare, waaruit bleek dat deze werkgevers bij hoogdringendheid nood hadden aan talrijke lassers. De verschillende gewestelijke plaatsingsbureaus gaven ook aan dat er geen lassers ingeschreven waren als werkzoekenden.

Nog in 06/1966 ontving burgemeester Lootens het bezoek van de R.V.A. om hen te melden dat de lasschool spoedig kan heropgestart worden in het gebouw van de voormalige centrale, eigendom van de elektriciteitsregie te Koekelare.